Togo 14-03-2012

Togo 14-03-2012.

We zijn vandaag de grens overgestoken van Benin naar Togo, dit ging zonder problemen. Aan de Benin kant wel een beetje hectisch omdat het een grote grens overgang is. Je ziet km's voor en richting de grens vrachtauto's staan die waarschijnlijk wachten op hun documenten.

Het visum voor Togo hebben we aan de grens kunnen krijgen voor een week, dit kan je dan in de stad verlengen, maar we denken dat we er met 7 dagen wel door zijn en dan weer in BF zullen zijn. Dan de terugweg richting Europa. Natuurlijk balen we er wel van dat we niet door kunnen rijden naar Zuidelijk Afrika, maar dat is ons, zoals laatst geschreven toch te heftig.

In Benin hebben we in Abomey het museum en de paleizen van de koningen bezocht. Het stelt niet zoveel meer voor, maar het was wel interessant. Het was vroeger een goot complex van 40 hectare en 12 paleizen waar 10.000 mensen werkten. Elke koning bouwde zijn eigen paleis weer vast aan dat van de vorige koning.

Het waren nog al bloederige koningen met veel oorlogen en slaven handel.

Toen koning Ghezo dood ging zijn er 41 van zijn vrouwen levend met hem mee begraven, ze waren zeker bang dat hij zich zou vervelen in het hiernamaals.

Deze koning had ook een troon die rustte op 4 schedels van overwonnen vijanden.

Het toenmalige koninkrijk Dahomey heeft ooit een oorlog verloren van een ander koninkrijk in Nigeria en ze moesten toen 110 jaar lang van alles 41, dit is een magisch getal hier, afstaan. Dus 41 vrouwen, 41 mannen, 41 koeien en ook 41% van de oogst. Dit waren ze na 110 jaar zat en hebben nooit meer betaald.

Ze hebben ook hard gevochten tegen de Fransen, maar hebben verloren en Dahomey werd een Frans protectoraat. De bloedlijn van het koningshuis is nog intact en er is nog steeds een koning, maar dit is ceremonieel en de koning heeft geen politieke macht.

Het is hier in het zuiden van Benin erg sticky en je bent 24 uur per dag bezweet. Je kunt niets doen of je loopt leeg. Dit is de reden dat we Ganvie hebben overgeslagen en ook de stad Cotonou is geen pretje om door te rijden.

Ganvié in Benin is een dorp op het water. Alle woningen staan op houten palen in het water en het enige vervoermiddel is een ‘piroque’. De bewoners verdienen de kost door middel van de visserij. Het vissen wordt nog op traditionele wijze gedaan. Het dorp is nog in authentieke staat.

We hebben 4 dagen op een lodge Grand Popo Awale Plage, gestaan mooi onder de palm bomen direct aan het stand met een groot zwembad., Al het personeel is verkleed als zeerover, de dame's met rode korte rokjes.

We zijn nog wel een keer vroeg een stuk over het strand gelopen, maar het was bijna niet te doen ivm met de warmte en de hoge lucht vochtigheid. Wel imposant was dat de lokalen enorme visnetten in zee uitzetten en deze vervolgens met de hand op het strand weer binnen halen. Ze zijn er uren mee bezig, maar halen best veel vis binnen, wel veel kleine vissen, maar soms zitten er echt grote tussen.

Het is wel een vieze troep op het strand en het stinkt omdat iedereen zijn behoefte maar op het strand doet en dan kunnen de kinderen hier lekker in spelen en weer ziek worden, dat de mensen hier nog zo achterlijk zijn is ongelooflijk. Ja, we weten het, we zijn geen vakantiegangers maar reizigers en dat is best afzien soms. Vooral als je dan weer 8.000 km terug moet rijden in meestal 40 graden. Inshallah!

Als we weer in Marokko zijn zullen we daar wel een paar maandjes de vakantieganger gaan uithangen. ;-)

Tot een volgend keer.

Gr. Joop en Adrie.