We
waren in totaal 14 dagen in het mooie natuurpark Los Alerces.
We
bezoeken in El Bolson, 100 km te noorden van Esquel, Klaus en Claudia
met de dochters Anna en Mona op hun farm in een oogstrelend gebied.
Ze hebben hier 100 ha. grond en wat schapen. Ze verbouwen zelf hun
groenten.
Ze
zijn een Overlander steunpunt hier in Argentina en via hun hebben we
ook onze verzekering voor de auto en de motor afgesloten.
Claudia
bakt zulke heerlijke taarten zodat we er wel 6 dagen zijn blijven
hangen.
Ze
hebben een boek geschreven over hun reis rond de wereld, een
onvoorstelbaar verhaal. Ze zijn met 2 Yamaha's 500 cc 16 jaar lang de
wereld rondgereisd. Ze begonnen in 1981. Het begon toen hij zijn zus
weg bracht naar het vliegveld, ze woont in Japan. Klaus zegt dat hij
haar wel zou komen opzoeken met de motor en zo groen als gras begint
hij aan dit avontuur, zijn vriendin Claudia, net 20 jaar, wil wel mee
en ze besluiten dat zij het zou proberen tot Griekenland.
Uiteindelijk gaat ze toch mee, door Iran waar Khomijni net aan de
macht komt, door Pakistan en door Irak waar de Russen net
binnenvallen en dan India waar ze, na alle ontberingen te hebben
overleeft, besluiten om toch maar wat langzamer te gaan. Ze zetten
Japan even aan de kant, komen er wel en ze rijden illegaal door
Chinaen veel oorlogsgebieden. Hierna volgt een reis door gehele
wereld. Ze werken soms wat om geld te verdienen en met gemiddeld 6
weken per jaar lukt ze dat. later schrijven ze veel voor magazines.
In
Argentina waait het zo hard dat het rijden op de motoren bijna
onmogelijk is. De twee motoren worden aan elkaar gemaakt, Klaus
fabriceert een mast met zeil en ze zeilen duizenden km over de wegen
in Patagonia.
In
Alaska heeft hij het idee opgevat om een amfibie voertuig te maken
dat aangedreven wordt door de motoren. Ze leggen op dit vlot ruim
duizend km af over de Yukon rivier in Alaska en later ook nog 3000 km
over de Amazone en van Antwerpen naar Keulen waar ze in 1997 hun reis
beeindigen, hun boek schrijven en lezingen geven die zo populair zijn
dat er zelf 300.000 mensen op af komen. Hun boek is het meest gelezen
reisverhaal in Duitsland.
Helaas
is het boek alleen in het Duits, mocht dit geen probleem zijn dan is
dit misschien een mooi geschenk voor de feestdagen.
ISBN
978-3-462-03007-5
Ik
heb nog een uurtje gevlogen in El Bolson, met de motor omhoog
gereden, een lastig pad naar een kleine start. De motor in het bos
verstopt, want als ik niet boven kan landen moet ik maar weer zien
hoe ik boven kom. Het was wel weer even wennen in deze
voorjaarsthermiek. 1000 meter boven de start uit was het uitzicht
schitterend met al die besneeuwde bergen.
Ook
al weer lang geleden dat ik zulk thermisch weer heb gevlogen. De
toplanding was erg lastig maar het lukte me om hem neer te zetten in
deze thermische omstandigheden.
Ik
ben dan wel een oude teckel, maar nog geen laffe.(insiders grapje)
Aan de zuidkant van natuurpark Los Alerces staat in de folder nog een gratis camp. Het blijkt verder als gedacht. Ik loopt van het camp een stukje verder en zie dat we 500 meter van de grens met Chile staan. Niet geheel gepland pakken we de reisboeken en besluiten door Chile een stuk naar het zuiden te gaan. Het weer zit niet erg mee maar het landschap is weer oogstrelend, wat een prachtige natuur hier, met leuke dorpjes. Chile is een dun bevolkt land en (op papier) het veiligste land van Zuid Amerika. Het is wel erg duur en voor buitenlanders zijn de kosten van de camps en parken nog eens 100% meer, bv 25 euro voor een nachtje op een camp in een park. Dit zit er voor ons niet in, we vinden wel onze eigen mooie plekjes voor de nacht. Het is mooi dat we een voertuig hebben dat op heel veel plaatsen kan komen en compleet selfsupported is. We halen met een pompje water uit de rivier die gevoed wordt door de gletscher waar we nu voor staan. Adrie draait wasjes, bakt ons eigen brood en pizza in de oven. De diepvriezer, de koelkast en de boiler werken op stroom van de zonnepanelen. Ook de 24V magnetron, maar die begon van de week te roken en te stinken, er zijn een paar onderdelen verbrand. Hopelijk kan ik hem weer maken. Onze zonnepanelen geven genoeg stroom met een mooi zonnetje en met de schone lucht hier zelfs max 25Amp/uur, als de accu dit nodig heeft. We hebben al meer als 40.000 amp bij 24 volt opgewekt met de cellen in nog geen 2 jaar nadat we deze gekocht hebben in Marokko.
Tot een volgend keer.
Gr.
Joop en Adrie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten