Rabat, Visum voor Mauretanie.

We zijn naar Rabat gegaan omdat we daar het visum voor Mauretanie moesten aanvragen.

Net voor Rabat troffen we 2 Landrovers met 6 Polen, die hun visum gingen ophalen. Deze gaven ons nog wat info. We besloten naar de camping (in wording) van Jochen en Halima te gaan. dit zijn de buren van de Nuevo Camping La Herradura. Zij hebben hier een groot stuk land waar ze van plan zijn om een camping te beginnen. We zijn dus de eerste camping gasten en hebben het maar Camping Seeblick (op z'n Duits) genoemd. De broer van Halima, Abdu woont hier met een grote herder genaamd Lux.

Vanmorgen op de motor naar de Ambassade. Het zicht was minimaal en het was nog erg koud op de motor zo vroeg. Gelukkig was het niet zo ver: 15 km. We hadden op het net de formulieren gevonden en waren mooi vroeg. Helaas werden onze formulieren afgekeurd, het waren 2 velletjes en het moest op een vel!!?? met tekst op de voor en achterzijde.

Dus alles weer overgeschreven en geprobeerd weer in de rij te komen. Iedereen probeert voor te dringen. Het hokje was maar 2x2 meter langs een muur. Hier krijg je wel het echte Afrika gevoel: geen ambassade gezien.

680 Dirham p/s voor een multiple entry visum, single entry is de helft, maar we deden dit met het idee dat als we misschien terug zouden moeten, we niet nog een keer weer naar een stad moeten om weer een visum te regelen voor een eventuele terugweg.

Met ruim een uurtje hadden we het rond en vonden we gelukkig een patisserie/boulangerie met goed gebak en koffie en kon Adrie weer bijkomen van de koude handen en voeten van het schrijven en staan.

Nog wat door de stad gestruind.

Morgen mogen we de paspoorten om 15.00 weer ophalen.

                                 De beste wensen en een voorspoedig 2012.
                                                     Joop en Adrie

Het was maar een kleinstukje van Martil naar Chefchaouen.

De weg is slecht, de banden spanning 1 bar laten zakken voor wat meer rijcomfort.

Blind inhalen is nog steeds de nationale sport hier en daar moesten we weer even aan wennen.

We staan op camping Azilan net boven Chefchaouen, wat we bezocht hebben. Het heeft een oude binnenstad met ontelbare kleine straatjes en steegjes en alles is wit en blauw geverfd. Soms zo blauw dat het zeer doet aan je ogen. We bekeken ook het Alcazaba, het oude fort, dat gerestaureerd is en nu museum. Op een van de terrasjes ertegenover dronken we wat. Kortom een aangenaam stadje. Je kunt er vanaf de camping naar toe lopen via een steil weggetje of een steile trap, wel even hijgen dus. Het gebied hierachter is een natuurpark en je kunt er prachtig wandelen.

Op de camping is het erg druk met overwinterende Franse en enkele Duitse hippies met rastahaar, honden en oude vrachtauto's. Hash is hier volop te krijgen zo dicht bij het Rif gebergte en ik denk dat het hier daarom ook zo populair is bij de hippies.

Marokko here we come!!

Een maandje in La Herradura was weer prima, we konden mooi veel dingen regelen voor ons nieuwe avontuur in Afrika.

De tweede reserve band kwam ook nog op tijd binnen en ligt nu op de cabine.

De Carnets de Passages zijn binnen en we hebben, als rasechte Nederlanders goed ingeslagen bij Lidl, zodat we de komende maanden niet hoeven om te komen van de honger.

We namen afscheid van vliegmaatje Dirk en Tracy, die ons nog verwenden met een heerlijk diner in hun Hotel California.

En ´s morgens uitgezwaaid door Bob en Christa (die we zullen missen) konden we op pad.

Nog wel even langs de DAF in Motril om de kleppen te laten stellen. Hier vond ik nog een paar mooie anti diefstal beveiligingen voor in de dieseltank.

Toen op weg naar Algeciras, waar de we nacht met nog 50 campers doorbrachten op de parking van een Mall.

De volgende dag op de boot naar Tanger. De boot zou om 12 uur vertrekken, maar ging natuurlijk veel later. Niet erg, we hebben de tijd.

In de haven Tanger Med gingen de formaliteiten best snel en relaxed, geen chaos. Langs de kust naar Tetouan, want daar moest bij Marjane internet geregeld worden bij Maroc Telecom. Dit lukte niet direct, maar met een nieuw modem met kaart lukte het Joop ´s avonds toch om verbinding te krijgen. Pak van mijn hart. We overnachtten op camping Al Boustane in Martil en gaan door naar Chefchaouen.

Dagje uit met Bob en Christa.

We zijn nog nog in La Herradura, waar we ons voorbereiden op onze reis om via West Afrika naar Zuid Afrika te komen.
Vandaag kwam via de post ons Carnet Passages, deze hebben we nodig voor diverse grens overschreidingen in Afrika.
We zijn vandaag naar het natuur gebied gereden achter Otivar. Onderweg bij El Caprichio Pollo con Manzana besteld voor de lunch. Toen we hebben een mooie tour gemaakt. Het was er erg koud: 4 graden en er was een harde noorden wind dus werd het een korte wandeling. Op het terras van het restaurant in de zon en bij een veel aangenamer temperatuur en onder het genot van een fles huiswijn heerlijk gegeten.
Vliegen zat er niet in: een veel te harde noordenwind.
 
Foto gepikt van Leonie http://www.fly-park-almunecar.com/site/flypark/