We
zijn al weer 3 maanden in Brazil. Helaas kan ons visum niet worden
verlengd en zijn we nu dus Illegalen en zullen een boete krijgen als
we het land verlaten. Gelukkig zal deze niet zo hoog zijn als het
vergeten opschorten van onze auto's. Wat een pech deze boetes, geen
APK en geen verzekeringen, dat kan wel 3000,- Euro worden. Het is
toch belachelijk zulke hoge straffen voor zo een klein vergrijp, dat
wordt water en brood de komende maanden en ik ben al 4 kg afgevallen
met mijn nieuwe sport.
We
moeten nog wel vele duizenden km rijden en met ons tempo kan dat dus
nog wel even duren.
Na
3 weken onder de palmbomen verlaten we het kite paradijs Ilha do
Guajiru. Ik heb de basis van het kiten onder de knie en moet nu
verder oefenen. De volgende mooi stek is Barra Nova bij pousada
Escape. We konden achter de pousada staan. Er zijn daar veel
wedstrijd kiters die daar in de winter trainen. Na een week gaan we
wat verder naar Canoa Quebrada, dat viel ons wat tegen. Ik heb er nog
wel even gevlogen. Ik zag een mooie plek vanuit de lucht en dus de
volgende dag de bandendruk verlaagd en het duin op naar boven,
perfect. Na een stukje werd de route wat schuiner en de Turtle begint
achter weg te glijden het duin af. We staan erg schuin en Adrie staat
te trillen op haar benen. Het is zo erg dat we zelfs niet de camera
durfden te pakken achter uit de camper. We halen de zandplaten van de
auto en plaatsen deze achter de banden. De geul die ik getrokken heb
is giga, het zand lijkt wel water. 3 stappen omhoog en 2 naar
beneden, van dat soort zand. De banden nog verder leeg laten lopen en
op de platen gereden. Wat een opluchting, toch een stuk stabieler. We
pakken ook de lucht krikken er bij. Deze zijn erg groot en stevig en
zo kunnen we elke keer een paadje maken. Na een keer of 10 durf ik
het wel weer zonder. Het is minder steil en ik kan van hier weer het
duin af rijden. Aan de andere kant van het dorp zoeken we de weg naar
de kite stek en ja hoor, ik rij weer vast. Zelfs de as zit er lekker
in, maar de banden spanning kan nog lager en we komen er weer uit.
De
volgende dag rijden we een stukje terug naar Fortim er is daar een
erg mooie plek direct aan zee aan de uitmonding van de rivier. Het is
een oogstrelend schouwspel: op- en afgaand tij, de lokale vissers met
hun zeilbootjes, de duinen, de windmolens en natuurlijk de kiters. De
kite's die ik heb gekocht zijn voor mij te moeilijk. Gelukkig heb ik
nog een 12 meter erg oude kite kunnen kopen en hier gaat het prima
mee. Kite vriend Gottfried waar we eerst mee in Ilha do Guajiru en
later in Barra Nova waren wil aan deze (arme) zwerver wel zijn
spullen verkopen en dus gaan we weer terug naar Barra Nova om het op
te halen. Hierna weer naar onze lieveling stek bij Canto da Barra
(Fortim) en zo zakken we verder en verder de kust af, van kite spot
naar kite spot.
We
zijn echter
van mening dat het grootste gevaar wat we lopen het verkeer is op de
weg.
Tot
een volgend keer.
Gr.
Joop en Adrie.
