Als eerste: alle familie en vrienden een prettige Kerst een voorspoedig Nieuw Jaar.
Ja,
11 weken zijn we blijven hangen in Pipa. Een prima locatie. Leuk
dorpje met goed eten en drinken. We vonden zelfs een restaurant dat
voor €3,- goed eten heeft: je krijgt 2 stukken vlees en de rest is
buffet met veel keus en zoveel je wilt. We zijn erg verbaasd dat ze
dit kunnen serveren voor die prijs in een van de duurste landen ter
wereld. Gelukkig hebben we daar geen last van en vinden het allemaal
wel meevallen. De diesel is €0.80 p/l, camping €8,-, dus als je
een beetje oplet valt er best goedkoop te leven in Brazil.
Doordat
we zolang op een plek zijn gaat de tijd snel en vliegen de weken
voorbij.
Als
de wind het toelaat ga ik
kiten.
Het
is een perfecte locatie in Barra do
Cunhao.
Met
de motor is het 20 km met een goed stuk off road, dus een goede
warming up
voor het kiten.
Na
zoveel training word ik steeds beter en
maak al kiteloop turns en
speel soms wat in de golven.
Dan
zie ik op Windguru
dat, na 2 maanden, de
wind minder wordt
de komende dagen. De
school wil wel een downwinder
organiseren.
De
wind is goed
en we gaan 15 km op zee, langs de kust, met 2 begeleiders. Het voor
mij de eerste keer echt op zee. Er
zijn soms giga golven van wel een meter of 3 hoog. Ik
sta best gespannen op het
board,
de spieren spelen op en we moeten nog een heel stuk. We
komen langs de camping waar Adrie van
bovenaf foto's van ons
maakt. Gelukkig
is het tweede deel wat makkelijker en hoeven we
niet zoveel meer af te kruisen.
Onderweg
kom ik een reuze zeeschildpad tegen, echt gaaf.
Tussen
de hoge golven door maak ik een mooie
landing op het strand. Ik
zie dat mijn beide
voeten behoorlijk kapot zijn geschuurd door
de voet banden. Deze
waren verkeerd om gemonteerd. Foutje,
bedankt.
Dat
betekent de komende weken geen kiten,
maar er is ook geen wind van
betekenis. Het
duurt wel 3 weken voor het weer genezen is in deze tropische
temperaturen.
Dan
kan ik
mooi aan de Turtle
werken. Door
de zoute lucht begint
hij op veel plaatsen te roest te vertonen. 3 weken schuren en verven
en ik spuit ook het hele
chassis
in met vloeibare vaseline. Ja,
hij knapt
er wel van op.
Op
5 dec is Adrie jarig en we gaan op
de motor naar Natal voor
een cadeau en wat site seeing.
We
vinden een nieuwe E-reader, een
Kindle
met backlight
en nu kan ze dag
en nacht lezen.
Op
de camping hebben we leuke contacten en we organiseren een pizza-
avond, heel gezellig en
zelfs ik aan de alcohol. Ik
heb de volgende dag een kater van 2 bier
en 2 wijntjes, dat krijg je als je niets
gewend
bent.
Ook
kan ik de camping mooi gebruiken als start
en landingsplaats
voor mijn Paraglider en
dus, als ik het schuren en verven zat ben, even een vluchtje. Het
landen is wel wat lastig en klein maar na de nodige oefening lukt het
nu prima.
We
krijgen bezoek
van Daniel, uit Ponta
Negra. Hij
vliegt al 3 jaar maar maakt nog wel eens een foutje. Hij
heeft ook wel veel
geluk en heeft zich nog niet bezeerd.
Ik
heb Adrie kunnen overhalen om weer naar het noorden te gaan omdat
daar meer wind is.
En
dan, eindelijk, 16 december nemen we afscheid van de camping, de
vrienden en de honden.
Het
was ons een waar genoegen.
Na
eerst de voorraden te hebben aangevuld in Natal (dat
was
hard nodig)
zijn
we doorgereden naar Canto
da Barra bij Fortim, waar
we al
eerder hebben
gestaan, bijna op het
voetbalveld.
Helaas
hebben we nog last van vuil in de diesel: er groeit
een bacterie in en die
heeft de laatste
maanden
lekker zijn gang kunnen gaan. Er
moet onderweg nog driftig gesleuteld
en doorgeblazen
worden, maar
het lukt allemaal weer.
Met
de Kerst
zijn we dus weer terug bij af en op de plek waar ik ben begonnen met
kiten
in Ilha
do Guajiru.
Tot
volgend jaar.
Gr.
Joop en Adrie.
