maandag 16 januari 2017

Joop achter de cactussen, voor 2 maanden. 16-01-2017.
















We rijden zuidelijker op de Baja California. Dit schiereiland met soms erg smalle wegen is meer dan 1200 km lang. Het landschap is erg droog en staat vol met Cardon cactussen, zo ver als het oog rijkt. Omdat het niet erg breed is rij je de ene keer aan de Pacific Ocean, welke koud is en aan de andere kant, de oost kant aan de Zee van Cortes (Golfo de California) waar het in de winter aangenamer is, zo'n 29 graden overdag. We vinden vaak mooie plekjes om te staan, deze vrijheid heb je hier nog. 

 
Via FaceBook worden alle Panamericana reizigers uitgenodigd voor een gezellig weekend in de buurt van La Paz, op het strand van Tecolote. Bram en Evi, uit Nederland met een VW Syncro busje, 

 

 

hebben dit georganiseerd. Het is een gezellig weekend ,waar we veel oude en nieuwe reisvrienden treffen.
Op Zondag zijn we met een groep een boottocht gaan maken. Helaas had Adrie er geen zin in, ze kon dus mooi op de hond, Hezzi, van Michael en Antje passen. 

Video's van Joop. https://web.facebook.com/JoopenAdrieBernard/videos/646591528876393/
https://www.youtube.com/watch?v=hwa5TjDHPc0


Het was echt super. Eerst zijn we naar de Walvishaaien gegaan. Daar hebben we mooi kunnen snorkelen met deze giga-grote vissen, ze kunnen wel tot 16 meter lang worden.
Hierna zijn we naar een eiland gevaren met mooie rotsformaties en strandjes. Bij een klein eiland was een grote Zeeleeuwen kolonie. We konden een grot in zwemmen, waar ook veel Zeeleeuwen zwommen, erg leuk. Wat een zwemmers zijn dat. Ze hebben helemaal geen problemen met ons, je kunt ze zelfs aanraken als ze langs zwemmen of ze raken jou aan. Hierna een lunch op een strandje en op de terugweg nog een Fregatvogel kolonie met wel 1500 vogels. Ze zien er altijd zo prehistorisch uit met de vorm van hun vleugels.



Het was een ongelofelijke ervaring deze trip, we hebben ruim 100 km. gevaren.


Elke dag show van springende roggen.

 Ons plekje voor de komende 2 maanden

Joop wil graag een maandje gaan kiten en er zijn hier een paar Wereld Kite Hotspots. We gaan naar La Ventana, El Sargento en vinden een mooie plek, een beetje beschut, aan het stran.
Ze kiten hier ook met Hydrofoils (speciaal soort board) en dat wil Joop ook leren natuurlijk, maar lessen zijn erg duur: 100,-US$ p/u. Hij vindt iemand die het hem wil leren als hij bij hem een board koopt. Deze deal staat hem wel aan. Op de dag dat hij het wil gaan proberen, gaat hij voor Adrie de schone was ophalen en op de weg terug komt hij in een bocht ten val met de motor en breekt zijn voet. Het is een beetje afgelegen, maar er wordt een ambulance geregeld. Adrie is ook vlakbij (Joop was er bijna) en we gaan naar het ziekenhuis in La Paz, zo'n 50 km ver. Een mooi ziekenhuis. Dan komt onze arts. Het lijkt wel of hij zo van de boerderij is getrokken: een grote vent met handen als kolenschoppen. Hij vindt dat Joop geopereerd moet worden. De arts in België, van de verzekering heeft een andere mening en ik weet het niet en barst van de pijn.

 Mijn idee is: als ze het aan elkaar schroeven kan ik sneller weer op het water. :-)
Een paar uur later moet ik onder het mes. Adrie kan beter naar de camper gaan, vind ik. Ze neemt met moeite afscheid.
In de operatie kamer gaat het gebeuren. De chirurg, Dr Camarena, kijk paar filmpjes op YouTube, w.s. hoe hij mijn probleem het beste kan behandelen, vervolgens vindt hij een pop zender en het kan gaan beginnen. Ik heb mijn oorstopjes in gedaan want het lijkt me maar niets al dat geboor en geschroef in mijn voet. Ik krijg een ruggeprik en, gelukkig, een klap en ik ben onder zeil. 





Als ik klaar ben mail ik Adrie dat ik nog leef en slaap ik als een blok ( beter dan zij) 
en de volgende morgen is mijn engel er al weer. 
Gelukkig mag ik die dag al weer terug naar de camper.
Het verhaal is: na 6 weken 50% belasten en na 8 weken 100%, maar nog niet sporten = mooi K......
We staan gelukkig erg mooi, met een super uitzicht. (op kiters) Adrie kan op de fiets naar het dorp voor wat boodschapjes en we moeten ook regelmatig naar het ziekenhuis om de hechtingen er uit te laten halen en controle en kunnen dan gelijk boodschappen doen bij Walmart. We kunnen hiervoor een auto huren in het dorp. Tijdens mijn eerste bezoek ga ik bijna 3 x onderuit op die rot krukken. Ook in de wachtkamer van de dokter hadden ze net gedweild en ik maak bijna een smak. Ik kan me nog net op een bank laten vallen. Ook heb ik last van mijn schouder, dus geen feest die krukken. Gelukkig heb ik op het internet een aluminium kunst poot gevonden en deze besteld. Een vriend deze kan meenemen uit de USA.
Het is niet mijn ding om achter de cactussen te zitten voor 2 maanden, maar het is je voet en dus afzien.
We krijgen regelmatig bezoek van andere reisvrienden. Bram en Evi komen en helpen ons met het aanvullen van de watervoorraad.


Han en Monique komen ook nog voorbij en helpen de motor achter op de camper te zetten, zodat ik toch niet in de verleiding kan komen om te gaan rijden. :-) Omdat ze mijn uit knop niet kunnen vinden, met al mijn gelul, gaan ze er weer snel vandoor. ;-)

 

 Ook Rutger en Hetty zijn in de buurt en komen ons bezoeken. Ze zijn verliefd geraakt op een hondje van Tecolote en reizen nu met een klein zwart monster er bij, 2 honden dus nu.

Ook Cel en Dani, die we een paar keer in de USA hebben getroffen, komen nog even langs. En Michael en Antje met Hezzi en zoon Etienne, komen nog een keer langs. Ik denk dat het nu wel ophoudt, want iedereen is op weg naar het zuiden en wij raken achterop door de problemen met mijn voet.


Van de week nog een klein drama: ik wil naar de wc en zie bloed komen door het verband. We halen het verband weg en er spuit een staaltje bloed uit de voet en dit gaat met de hartslag op en neer, wel 20 cm hoog. Echt bizar om dit zo uit je voet te zien pompen. Adrie raakt echt in paniek. Nu maar weer een drukverband aangelegd en het is weer dicht. Adrie ruimt de bloedspetters op. Mijn moeder zei altijd tegen Adrie: trouw met een Bernard en je verveelt je nooit. Nou, zo is het ook.

Nou, tot een volgende keer, hopelijk met wat leukere verhalen.

Groetjes van Joop en Adrie.

1 opmerking:

  1. Ik merk het wel: je doet er ook alles aan om een smeuïg verslag te kunnen maken.

    BeantwoordenVerwijderen