Ja, het is een bird lovers paradise in Zuid Amerika. Adrie heeft al 80 vogels in haar boek kunnen aftekenen. Er zijn erg veel soorten hier in ZA, de helft van alle vogelsoorten in de wereld komt hier voor, dus genoeg te spotten.
09-09 op weg naar Punta del Este, het is nog koud en guur. We vinden een plekje om te lunchen en wat zie ik uit het raam: een paraglider. Dus snel naar de start gereden. Het waait van de planeten, toch maar snel gestart. Gaaf, mijn eerste vlucht in ZA. Ook ontmoet ik gelijk de de helft van de piloten van Uruguay. Ik begreep dat er wel 30 piloten zijn in dit land, dus wel grappig.
We wilden op het strand bij de oefenhelling gaan overnachten, maar de lokale dwaas wilde 35,- € voor het parkeren hebben voor de nacht.
We hebben dus maar een ander plekje gezocht. Nog even door het Benidorm van Uruguay gereden, maar dat hadden we snel gezien.
We volgen de kustweg en het doet ons erg aan de kust van Zuidelijk Afrika denken met alle vacantie woningen en de bouwwijze.
Ook bij San Antonio vonden we een mooi plekje voor de nacht.Bij Laguna Garzon was een klein pontje en met onze 13 ton lag het wel erg diep in het water: we hadden veel moeite om van de bodem los te komen. (we zagen later pas dat er 10 ton op het ding stond) In het bos aan de lagune vonden we rustig stekje uit de wind. We zijn door niemand gespot en zijn er 2 nachten blijven staan. We hebben zelfs de 3 machines was kunnen draaien en droog gekregen, dus weer schone onderbroeken. Ik liep al in een string van Adrie.
Joop is begonnen met een cursus Spaans op de laptop en probeert elke dag een uurtje te doen
Het zonnetje is er al vroeg bij en we hebben onze eerste ontbijt buiten, dus lekker nog gebleven. We spotten walvissen voor de kust, erg gaaf, we hebben echt een dagje genoten op deze stek.
Bij Cabo Polonio is een dorpje met een kolonie zeeleeuwen. We mochten daar niet in met onze eigen auto en moesten met 4x4 taxi. Daar hadden we geen zin in dus. Een eindje verderop belandden we in een hippie dorpje en maken hier een strand wandeling. Helaas niets voor de nacht. We vinden een stuk verder in een bos achter de duinen een mooi plekje. Het is net of we in een voliere zitten, zoveel vogels en zoveel verschillende stemmetjes, erg gaaf. Ik heb er mooie plaatjes geschoten.Als we door rijden komen we in Brazilië en dat willen we nog niet, dus we slaan links af richting het westen.
Veel vee en gaucho's op paarden.
We komen in NP Quebrada waar veel vogels zijn en wel 3 soorten gieren. De volgende dag gaan we gepakt en gezakt op weg. Het zou een mooie wandeling zijn, maar de afdaling in de canyon is best heftig en Adrie besluit terug te gaan. Ik maak het rondje wel af. Adrie zou terug naar de camper gaan. Kom ik, geheel bezweet, terug en wat denk je geen Adrie? Leeuwen zijn hier niet en ik had onderweg ook geen gieren zien cirkelen,
maar ik maak me wel zorgen waarom ze er niet is. Met een Ranger ga ik samen op zijn motor op pad en gelukkig vinden we haar snel. Alles oke, mevrouw was nog even ergens anders heen gewandeld! Ze was wel erg gecharmeerd van mijn zorgen en dat ik gelijk brandweer en politie had gealarmeerd.
We worden wakker in een kleine wereld en we rijden de 25 km piste terug. We vinden met weinig zicht de hoofdweg. Deze is erg slecht, het is een grote lappen deken van stukjes asfalt.
We bereiken de stad Melo. Er is een recreatie terrein en volgens de kaart ook camping. Echter volgens de dienstdoende dame is het niet zo veilig en we worden verwezen naar een ander recreatie park. Erg mooi daar.
Het weer slaat om en het komt met bakken uit de lucht. Ik hoor buiten wat knetteren en zie vlammen uit de grond komen. De volgende morgen vind ik een dikke stroomkabel die bloot ligt, dus dit maar even doorgegeven, er werd meteen naar gekeken. We vinden vlak bij de grens met Argentinie warme bronnen met veel baden. Het is koud, guur en nat, maar het water is warm. Je hoofd wordt wel koud en dat heb ik geweten, dus de keel speelde al snel weer op. Ook de dag erna regen, regen, regen, dus maar dagje blijven plakken bij het warme water, er was ook een binnenbad.
Op naar Argentinie. Eigelijk moeten we, volgens de papieren, een grensovergang 100 km zuidelijker nemen, maar we proberen het bij Paysandu. Het is makkelijk dat zowel de Uruguayanen en Argentijnen in hetzelfde gebouw zitten. Er werken ook veel vrouwen en ze zijn zeer vriendelijk en behulpzaam. Na een belletje worden de passen en papieren voor de Turtle en motor afgestempeld en na 4 loketten zijn we, in ruim een uur, de grens over en kunnen we alle verstopte groenten, vruchten en vlees weer tevoorschijn halen.
Via een lange, hoge brug steken we Uruguay rivier over naar Argentinie. We gaan eerst naar NP El Palmar een klein maar aangenaam park. We maken er wat kleine wandelingen en op de dag van vertrek rijden we nog wat door het park.
Omdat het nog best vroeg in het voorjaar is hebben we besloten om nog wat noordelijker te gaan, met hoop op beter, mooier en warmer weer.
Eerst gaan we naar NP Esteros del Ibera, het is een erg groot park met veel meren en moeras. De weg is merendeels onverhard.
Langs de weg spotten we Capibaras, deze lijken erg op een marmot, maar kunnen wel 60 kg wegen, ze hebben grote tanden en ze zijn niet bang.
Bij het camp treffen we Fransen die we uit Montevideo al kenden, Pierre en Monique. De camping is vol, wel een mooi camp. Wij kunnen er zowiezo niet op, de poort is 3.20 meter hoog en wij zijn 3.65 meter. Op de parking ernaast is het prima. Voor de dag erna boeken we een boot trip van 2 uur en zien veel kaaimannen,vogels, een otter en nog meer Capibaras.
Aan het eind van de dag maken we nog een wandeling en spotten in een stukje oerbos Howler monkeys.
werden uitgeknikkerd omdat ze geen belasting betaalden. Ze hadden veel nederzettingen en goede contacten met de lokale indianen.
Hierna kwamen de watervallen van Iguazu, deze behoren tot de grootsten ter wereld en worden gevoed door Parana rivier, die dan al 4200 km heeft afgelegd door Brazilie. We hebben een mooie dag.
De watervallen ze zijn erg mooi en spetaculair. We zijn er de hele dag. We slaan de Braziliaanse zijde over, deze heeft ook mooie uitzichten maar dit is misschien voor een andere keer.
Hierna dezelfde weg terug.
Het weer slaat om nachts. We rijden een dag in de regen
Er ligt veel rode grond op de weg en we zien er wel weer fraai uit nadat we ingehaald werden door autobussen die ons onderspatten, overal zit rooie zooi.Zondag bezoeken we het themapark de la Cruz, 
Foto genomen door Burkhard uit een heli.
erg kerkelijk georiënteerd maar super mooi en. Geld heeft hier geen rol gepeeld, het is 1 jaar en 3 maanden open, dus nog nieuw. Er staat een kruis van 84 meter hoog waar je zelfs in de zijarmen kunt lopen. Er is een mooie vlindertuin en een orchideentuin.
Voor de nacht belandden we aan een stuwmeer en overnachten in de tuin bij mensen die hier een weekend huisje hebben.
We zijn, denk ik, wel het meest gefotografeerde voertuig van Argentinie. De mensen zijn eigenlijk allemaal erg vriendelijk en behulpzaam. Soms verwacht je een zielig verhaal en een vraag om geld, maar dat heerst hier helemaal niet, dus wel even wennen na Afrika waar iedereen te pas en te onpas zijn hand op houdt.
We horen en lezen wel over corrupte politieagenten, maar we zijn ze nog niet tegen gekomen en we hebben al wel veel road blocks gehad.
Het is best schoon en netjes hier en ik denk een stuk veiliger als in Europa, dat is ook wat ik van anderen hoor die hier al langer rond rijden.
We zijn nu afgezakt naar Corrientes, wat we morgen op de motor gaan verkennen. We staan bij een visclub aan de rivier en hebben net al een paar wasjes gedraaid met rivierwater, maar het ziet er erg schoon uit, ja ook de was. Het bed is weer schoon en we doen het dunne dekbed er weer in, het is nog wel 29 graden 's avonds en het is op dit moment erg warm en benauwd. De temperatuursverschillen zijn soms wel groot.
Ons plan is om met de Kerst bij Ushuaia op Tierra del Fuego (Vuurland) te zijn. Daar vandaan gaan ook alle boten naar Antarctica, maar dit valt dit jaar zeker niet meer binnen ons budget.
Via het net kwam ik nog een bekende vlieger tegen, Burkhard Martens. Hij schrijft paragliding boeken en artikelen voor magazines. Hij heeft een mooie site met erg veel foto's, zeker de moeite waard om eens doorheen te lopen als je een impressie wilt hebben van dit continent.
http://www.thermikwolke.de/suedamerikareise/home_reise.html
Tot een volgend keer.
Gr. Joop en Adrie.
Je kunt rechts boven je e-mail adres invullen, dan krijg een berichtje als we weer wat hebben geschreven.
Dubbel klik eens op een van de foto's, afsluiten rechts boven op het X
Meer foto's op Picasa
Je kunt rechts boven je e-mail adres invullen, dan krijg een berichtje als we weer wat hebben geschreven.
Dubbel klik eens op een van de foto's, afsluiten rechts boven op het X
Meer foto's op Picasa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten