Ja, eindelijk mooi weer, maar nog wel een nat pak.

Na ons drama met de redding van de Turtle zijn we de Carretera Austral verder naar het noorden gereden en eindelijk werd het echt zomer. De weg zag er natuurlijk met een zonnetje al heel anders uit. Als eerste was er een stop bij Puerto Tranguilo aan het Lago General Carrera, een azuur blauw meer. Super, er was geen wind en veel zon dus hebben we gelijk een boottochtje gemaakt naar de Marmeren Grotten. Deze zijn in miljoenen jaren prachtig uitgesleten. We hebben er genoten. Omdat het zo'n mooi weer werd ging ook het reis tempo omlaag en hebben we lekker van de zon genoten. Het was wel een stuk drukker op de weg en nu met veel stof. Meestal vonden we wel een mooi plekje om te overnachten, maar helaas waren er vaak veel irritante vliegen die ook nog prikken. Gelukkig waren ze nogal dom en hebben we er wel een paar honderd naar de vliegenhemel gestuurd.

Vlak voor Futaleufu, waar we Chile weer wilden verlaten, kreeg de versnellingsbak kuren en wilde niet meer schakelen tussen de hoge en de lage groep versnellingen. In de lage gearing en in de 5 konden we een paar honderd meter verderop stoppen bij een mooie plek aan de rivier (waar we al eerder hadden gestaan) en dus eerst maar zoeken naar het probleem. Gelukkig had ik via het internet een paar weken geleden een werkplaats handboek gekocht via Marktplaats, een 75 MB PDF document met duizenden bladzijden, dus dat was wel handig. Dit is eigenlijk pas de 2e keer dat we technische storingen hadden in ruim 2 jaar en ruim 60.000 km slechte wegen en paden. Echt ons petje af voor onze DAF.

Ik heb wat onderdelen van de luchtstuurventielen uit elkaar genomen en vond ook een stekkertje van de terugschakel beveiliging dat er niet zo fris meer uit zag en dat gaf waarschijnlijk de storing. Hij doet het nu weer goed.

Na deze noeste arbeid vond ik het wel tijd voor een verzetje. De rio Espolon is een top 10 kayak en rafting rivier in de wereld, dus dat zag ik wel zitten. Dat maar het zo heftig zou zijn had ik echter niet verwacht, met diverse klasse 4 en 5 stroomversnellingen. Met nog 5 gekken zoals ik en een “kapitein” bemanden we de raft. Voor de veiligheid waren er nog 2 kayaks en een grote bananen boot met roeier. Geen overbodige luxe, deze beveiliging. Toen we om gingen konden we allemaal snel worden gered. Het water was erg koud, maar 10 graden en ondanks onze neopreen pakken was het echt best koud. Adrie, die niet mee was in de boot, kon op een paar plaatsen bij het water komen voor wat plaatjes. Voor de ander deelnemers heb ik de foto's online gezet op deze link.https://picasaweb.google.com/waarheen.2010

Na nog een dagje bijkomen zijn we weer Argentinië in gereden. De Turtle had dorst en lustte wel 660 liter. Het is hier een halve euro p/l goedkoper dan in Chile en dat scheelt weer. De voorraden waren ook uitgeput en er moest weer aardig worden ingeslagen bij El Anonima in Esquel. We zijn toen weer, via het PN Los Alerces dat we 3 maanden geleden ook al hadden bezocht, weer naar El Bolson gegaan en we zijn nu weer bij Klaus en Claudia. Er zijn nu wat meer Overlanders: een stelletje motor muizen dat al 5 jaar onderweg is, maar erg lang is blijven hangen in Alice Springs in Australië, een vrouw die al 10 jaar onderweg is, nu met haar hond en dan nog een motorrijder die in bijna 2 jaar een rondje om de wereldbol heeft gemaakt, dus wel gezellig en Klaus houdt iedereen wel aan het werk hier.

Ik doe wat klusjes aan de Turtle, Adrie heeft haar haar een ander kleurtje gegeven en bij Claudia een “cursus broodbakken” gedaan. Dus we vermaken ons hier wel.

Tot een volgend keer.

Gr. Joop en Adrie.