Het geluk is met de dommen, oeps!

Ja, Joop heeft het voor elkaar. We rijden over een dijkje door een moeras hier in Chile, we zijn net weg van onze overnachtingsplek. Ik let even niet goed op en kom in een zacht gedeelte van het pad. Meteen zakken we er in weg en diep ook. Een paar F woorden vliegen uit mijn mond.

Een paar keer goed doorademen en een plan maken. We laten eerst de lucht uit de linker banden om wat rechter te komen. We hebben 2 hefkussens welke 60 ton kunnen drukken. Ik breng zeker 20 emmers grond onder de rechter tank, zodat ik met 2 blokken hout en een hefkussen hier kan steunen zodat we bij verder krikken niet meer op zijn kant gaan. Eerst de voorzijde. Deze staat ook erg op het randje van de afgrond. Met zand en grind vul ik de ruimte voor het hefkussen wat op. Dit moet nog een tweede keer en dan heb ik genoeg hoogte om de zandplaat er onder te krijgen.

He, he, dat is 1. Nu de achterzijde. Het probleem is dat als we druk zetten op het kussen, de Turtle, omdat hij zo scheef staat, naar rechts gaat. We hadden een steen bij het linker achterwiel gelegd om te kijken of hij om schoof. Ook kan ik de lier negens aan vast maken om dit te voor komen.

We halen het kussen onder tank vandaan. Gelukkig had ik een half doorgezaagde boom gevonden bij onze overnachtingsplaats. Met alle grond die ik onder de tank had gegooid vul ik het gat op en leg de boom er in. De zandplaat hier op. De band moet wel een opstapje maken om er op te komen, maar opkrikken durf ik niet verder meer.

We wagen nu een poging in de lage versnelling en YES, YES, YES, het lukt.

1 km verder vinden we een mooi plekje want ik heb na 4 uur buffelen toch wel de batterij leeg. Mijn rug voelt ook niet zo best dus blijven we maar hier staan. We kijken 's avonds de film Captain America. Die krachten hebben we gemist vandaag.

Tot een volgend keer.

Gr. Joop en Adrie.