Minas
Gerais, wat een pracht en praal en een mooie natuur. Ter hoogte van
Vitoria zijn we het binnenland in gedraaid. De eerste toeristische
attractie was Pedra
Azul, een enorme rots van 512 meter hoog. We
hebben er een mooie wandeling gemaakt. Hierna zijn we goud stadjes
gaan bezoeken. Hier zijn onder mens onterende omstandigheden, vooral
door slaven, enorme rijkdommen aan goud gedolven voor de Portugezen.
De herinneringen hieraan zijn de stadjes die ze hier hebben gebouwd.
We hebben er 3 bezocht, erg leuk en zoveel koloniale historie en
vooral veel kerken, in Ouro Preto zelfs 21.
In
Tiradentes vonden we een aangename camping, gelegen direct aan de
spoorlijn waar alleen nog een stoomtrein rijdt, dus wel gaaf. Je
hoorde deze Maria Fumaca al van ver aankomen.
Ook
werd ik daar een jaartje ouder en dit hebben we gevierd met een
wandeling van 5 uur over een berg, erg mooi en vermoeiend, dat wel.
Ja, hoe ouder hoe gekker.
Toen
het het grote vraagstuk: wel of niet Rio de Janeiro. We hebben het
niet zo op grote steden: druk, gevaarlijk, verkeerschaos en duur,
maar Rio moet de mooiste stad van de wereld zijn?
Helaas
was de camping 50 km van het centrum en erg duur €40,- p/n. Daar
stonden we in Pipa 5 dagen voor!
Met
de motor zijn we naar de Corcovado met daar bovenop de Christo
Redentor, een reusachtig Christusbeeld. We hadden er een super
uitzicht over de stad en de zee met eilandjes. Erg mooi en meer dan
de moeite waard.
De
volgende dag wilde Adrie naar de Botanische tuin, maar deze was nog
dicht. Toen zijn we naar de Pao de Sucre gereden, een rotsformatie
waar je met een gondel naar boven kunt, met weer een erg mooi
uitzicht. Helaas was het die dag erg heiig en lage bewolking. De
paragliding plannen gingen dan ook niet door.
Jammer
dat de camping zo duur was, we waren erg graag wat langer gebleven.
De
weg naar het zuiden is erg mooi, er zijn heuvels en je rijd erg dicht
langs zee. Helaas is het soms moeilijk om een plekje te vinden. Vaak
zijn het privé woongebieden waar je niet in mag, maar als ervaren
reiziger vinden we meestal toch wel wat.
Op
het eiland Ilha Bela lukte dat niet zo erg. We zijn hier met een
ferry heen gevaren. Het is voor 90% een natuur park. Aan de west
zijde is langs het gehele eiland een stook met bebouwing maar geen
plekje voor ons. Villa naast villa, erg luxe en mooi. Op Google Earth
had ik een pad gevonden waar ik een wel een plekje verwachtte, maar
de weg werd smaller en smaller en er was rode prut en bomen die in de
weg stonden. We waren blij dat we een plaats vonden om te draaien.
Dus helaas werd het weer een camping.
Het meisje van de camping schoot gelijk in de stress toen we met ons bakbeest voor de receptie stonden. Ze moest eerst haar baas bellen? Ze was zeker bang dat we een off road parcours wilden uit zetten. Oke, hij zag erg wel heftig uit met al die rode modder, maar gelukkig mochten we er staan voor een kleine vergoeding van weer €40,-, maar dan wel met een slang, bijtvliegen, veel muggen, maar wel met een zwembad.
Met
de motor zijn we onverhard een erg mooie route gereden naar de andere
kant van het eiland, midden door het park. De weg was eenrichting en
dus moesten we wel tot 15.00 wachten voor we weer retour konden ivm
met het eenrichting verkeer, maar het was de moeite waard.
Op de terugweg zagen we een aantal surfers. Even gebabbeld en gevraagd
of zij iets wisten om te verblijven voor ons. De vrouw van een van de
surfers ging het gelijk regelen en we mochten op de parking van het
restaurant staan, op 15 meter van zee. Omdat het eiland zo dicht bij
het vasteland ligt lijkt het net een meer en doet erg denken aan de
Italiaanse meren.
Verder
zuid zijn we beland in Florianopolis. Het grootste deel van de stad
ligt op een eiland met veel kleine dorpen en stranden. Het is een erg
mooi vacantie eiland, 40 km lang en max 20 km breed. Er zijn wat
paragliding stekken en een paar mooie binnenmeren om te kiten en er
zijn hoge golven. Een nieuwe uitdaging?
We
vinden een schitterende camping in het Parque Florestal do Rio
Vermelho. Op de muggen en bijtvliegen na kan het niet mooier. We
besluiten er wat te blijven. Camping kost €10,- als we min. 10
dagen blijven en dat doen we met liefde.
Op
de camping zijn nog meer overlander's en ook hebben we een leuk
weerzien met de Zwitserse vrienden van het carnaval in Salvador.
Op
een berg kom ik een aantal para waiters tegen. Ik had het plan
opgevat om de 4 kite's en mijn paraglider set te verkopen. De verkoop
talenten komen weer boven en ik verkoop aan drie verschillende mensen
mijn spullen. Wat een ruimte weer in de garage, we kunnen wel een een
huurder zoeken Zo heb ik weer mooi geld voor nieuwe spullen.
Natuurlijk
ben ik nu wel een oude zak, maar ik wil mijn zaken wel voor elkaar
hebben. Air Time heeft mijn nieuwe spullen al klaar liggen, dus nog
een paar weekjes.
Van
de week weer verder, We zijn nu illegaal en
ons visum is al bijna 6 maanden verlopen, dus bij elke politie
controle is het billen knijpen. Meer over dat verhaal, hopelijk niet
van uit de gevangenis, in een volgende blog update.
Tot
een volgende keer.
Gr.
Joop en Adrie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten