Terug bij Moeders . 16-06-2014.

Zuid Amerika, we hebben er erg genoten en veel avonturen beleefd en nu we weer in

Europa zijn heeft Adrie al heimwee :-)

We verlaten Florianopolis, op het eiland hebben we erg genoten. De camping was super en we hebben er veel reis vrienden opgedaan.
We waren daar ook nog op de tv.

We reizen verder zuid langs de kust. De eerste nacht is storm maar we vinden wat beschutting. De volgende dag bezoeken de vuurtoren van Santa Marta en struinen door het dorpje. Het is weer mooi weer en we gaan ergens op het strand staan.

's Avonds worden we beschenen door het licht van een motorfiets. Balen, we gaan wat verderop staan. Als we weg rijden beschijn ik die gasten en blijken het naakt zwemmers te zijn, de witte billen lichten goed op. Een paar honder meter verder stoppen we weer voor een rustige nacht.

                                                                                         Hugo en Daniele en hun Unimog

Ik had een mooi pad uitgezocht over een bergpas Ik voel me niet zo lekker, maar we bezoeken toch het park Aparados de Serra met veel mooie watervallen. We mochten er niet overnachten, maar ik had al een plek gezien onderweg, dus het pad terug gevolgd. We staan net en dan komt er een Unimog aan met Hugo en Danielle
 Hij is ook piloot en heeft een Delta en een Paraglider mee. Leuke lui, jammer dat we samen niet wat verder kunnen reizen, het klikte goed.

Ik heb het goed te pakken: een flinke griep met koorts en veel keelpijn, erg vervelend. We rijden naar Gramado, een stadje Duitser als Duits. De camping lijkt zo uit het Schwarzwald te zijn geplukt, erg grappig. Ondertussen heb ik Adrie (natuurlijk) aangestoken. We hebben het erg te pakken. 5 dagen later moeten we helaas gaan omdat we nog een afspraak hebben in Porto Allegre, waar we een nieuwe compressor voor de diepvriezer kunnen laten monteren. Duur geintje, €600,-, maar dat ding komt wel helemaal uit Duitsland :-)

DAF in Eldorado

Onderweg zien we een bord met DAF ? We gaan kijken en jawel hoor, DAF produceert en verkoopt nu in Brazil. We hebben veel bekijks en worden verwend met 2 mooie polo's.

We hebben een plaats uitgezocht waar we zonder controle het land kunnen verlaten. We melden ons bij de politie en douane van Uruguay en krijgen daar alle stempels. Na ruim 10 maanden zijn we weer uit Brazil. We hebben er erg genoten. Erg jammer dat we er officieel maar 3 maanden mochten blijven. Dit is voor ons overlanders echt te kort voor dit giga grote land.

We doen het rustig aan door Uruguay en gaan nog wat site seeing in Valle Eden en vinden daar een droom plekje aan de rivier.

                                                                                     

                                                                                       Moeder nog geen rimpeltje te zien 

Dan op naar de stalling waar we onze Turtle voor ruim 4 maanden alleen moeten laten. Het zijn aardige lui en het is lekker dicht bij het vliegveld. Op 15-05 verlaten we Uruguay en vliegen, met een overstap in Madrid, naar Amsterdam en met de taxi gaan we naar Ma. Ze is in bijna 2 jaar niets ouder (84) geworden, maar heeft wel veel last van haar rug, de arme schat. We verwennen haar een ruim een week. 

We bezoeken onze vrienden Willem en Marjon, mijn oude surf maat. Normaal wonen ze op hun boot in Griekenland, maar zijn nu weer in het land waar hij voor de 3e maal kanker aan het bevechten is in 20 jaar. Wat een bikkel. Jammer dat hij er nog zo goed uit ziet anders kreeg je echt medelijden :-) , ga er maar aan staan.

Ons Zomer camp

We vertrekken naar ons zomer kamp in Greifenburg. We maken een leuke tussenstop bij vriend Hubert en de familie, een oude paragliding vriend.

In Dellach staat het wagenpark. Helaas heeft het wel veel bezoek gehad van muizen, vooral Adrie haar MX 5 heeft het veel moeten ontgelden. Het gif heeft echter wel zijn werk gedaan want we vonden 5 dode muizen. Tot onze verbazing was de accu van de MX 5 nog goed vol en starten, lopen. Ook de DAF bus was starten, lopen. Ongelofelijk.

Start Emberger Alm Oostenrijk

                                                                                   Het is eenzaam aan de top, Fredje waar blijf je

We slaan ons kamp op bij het Fliegercamp waar ik ook altijd heb gewerkt met de vliegschool. Erg leuk om weer zoveel oude bekenden te zien. Het is toch ook een beetje thuis.

Ik vlieg met mijn nieuwe scherm wat leuke afstanden, maar helaas is het een maat te groot voor me. OK, ik ben wat afgevallen maar gelukkig niet zo veel als Adrie, die is 12 kg kwijt, alle respect. Het was ook wel nodig na al dat mooie leven in Zuid Amerika.

Koud he Zus.

We hebben nu ook 2 nieuwe fietsen op de kop getikt en er kon weer heerlijk gefietst worden.






Elsbeth en Clemens in de MX 5

Mijn zus Elsbeth en zwager Clemens kwam ons bezoeken, erg gezellig. Helaas wilden ze mijn vriend Bram niet hier laten voor een paar maandjes. Jammer, dan had ik een echte Outdoor hond van die kleine scheitert kunnen maken en zat ik ook gelijk wat beter in het gewicht onder mijn scherm.

Tot een volgend keer. Gr. Joop en Adrie.

                                  Brammetje